Besteei esker ur edangarria daukat
Ura naturako elementu bat da, inork ez du sortu. Gizakientzat ezinbestekoa da ura egunero gauzetarako totalean 150 eta 200 litroren artetan xahurtzen dugula kontuan hartuta eta hortik 2-3 litro soilik edateko, beraz munduan ur kantitale handiak xahurtzen dira egunero. Baina zikinkeria asko eduki dezake horien hartean bakterioak, lokatza, animali hilak etab eta hori oso arriskutsua izan daiteke edaten dugun guztientzat, gizakientzat animalietzat nahiz landareenzat. Bi ur mota nagusi daude: Naturala eta distilatua. Ur naturala ez da soilik ura,mineralak, metalak, lokatzak eta edozein gauza disolbaturik dauka. Ur distilatua ur purua da, ez dauka ezer disolbaturik, gizakiak garbitutakoa da edateko egina. Guri etxean txorrotatik ateratzen dena edo ontzietan ateratzen dena ur distalatua da. guk ur hori edan ahal izateko lehenengo ura erreserba handiertan almazenatu egin behar da. Euri asko egiten duen tokietan, emen bezela, erreserba batzuetara iristen da alkantariletatik eta gure etxeetako ur erabilita, baina, euri gutxi egiten duenean erreketatik hartzen dute ura tuberia batzuen bitartez. Horren hondoren, ura tubo batzuetatik pasatzen da zikinkeria handienak kentzeko plastikoak, paper zatiak etab. Gero, bakteria batzuei esker organikoa den guztia kentzen zaio. Hurrengo pauso metalesko sare batzuk erreserbatik pasa eta gauza txikienak, likenak, disolbatutako gauzak bereiztu egiten dituzente. Pauso hori egin eta gero ura garbia dago eta gure etxekora tuberien bitartez eramaten dute edo betela itsarora bota. Garbiketa zikloa eraiki egin zutenak, ur-garbiketa ziklo hori aurrera ateratzen duen gende asko dago, ura kontrolatzen duten zientifikoak, garbiketa makina guztiek ongi zunfionatzen duten komprobaatzen dutenak, zerbait puskatzen bada konpondu egiten dutenak eta askoz gehiago.